Friday 30 December 2011

నక్కబావకు కొత్త సంవత్సరం కిక్

అనగనగనగా ఒక నక్క, ఒక కొంగ. ఆ రెండిటి మధ్య చిన్నపాటి స్నేహం వుంది. కొంగ మనసులో ఎలాంటి చెడు ఆలోచనలు లేకపోయినా నక్క మనసులో మాత్రం అప్పుడప్పుడు దాని జిత్తులమారి లక్షణాలు బయటపడేవి. 

ఒక రోజు కొంగ, నక్క బార్ లో కూర్చుని మందు కొడుతున్నాయి. వాళ్ళ ఒప్పందం ప్రకారం ఆరోజు బార్ లో బిల్లు నక్క కట్టాలి.కాని మధ్యలో దానికో దురాలోచన పుట్టింది. కొంగ చేత కొంచెం ఎక్కువ మందు కొట్టించి, మత్తు తలకెక్కాక సెంటిమెంట్ టచ్ ఇచ్చి ఆరోజు బిల్లు కూడా కొంగ చేతే కట్టించాలని అనుకుంది.ఈ విషయాన్ని గమనించిన కొంగ అతిగా తాగకుండా జాగ్రత్త పడుతూ, ఆవిషయం నక్కకు తెలియకుండా నక్క చేతే ఎక్కువగా తాగించింది. 

దానికి మత్తు తలకెక్కాక " నక్కబావా! నక్కబావా! మనిద్దరి స్నేహం చిరకాలం ఇలాగే వుండాలంటే నాదో చిన్న కోరిక. నువ్వు కాదనకూడదు" అంది.
"హె! నీమాట కాదనడమా. నెవర్. ఆ కోరికేంటో చెప్పు కొంగబావా!" అంది మాటలు తడబడుతూ.
"మనం ప్రతిరోజు ఇలాగే, ఈ బార్ లోనే ఫుల్లుగా మందు కొట్టాలి. ఈ సంవత్సరమంతా ఆ బిల్లు నేనే కట్టాలి"
నక్క ఒక్కసారిగా టేబుల పై నుండి కింద పడిపోయింది. 'ఇదేంటిది ఇవాలొక్కరోజు దాని చేత  బిల్లు కట్టించాలని నేను ప్లాన్ వేస్తే మొత్తం సంవత్సరమంతా కట్టేత్తానంటాదేంటి..ఇంతకన్నా ఏం కావాలి. సంవత్సరం పాటు మనకి మందు ఫ్రీ!' అని సంతోషపడి.
"కొంగ బావా! మన స్నేహానికి ఇంత పెద్ద గిప్ట్ ఇస్తావని మత్తులో కూడా ఊహించలేదు. అయితే నాది కూడా ఒక చిన్న కోరిక"
"ఏంటది నక్కబావా?"
"ఈ సంవత్సరం బిల్లంతా నువ్వు కట్టి నీ స్నేహాన్ని నిరూపించుకున్నావ్. వచ్చే సంవత్సరం బిల్లు మొత్తం  నన్ను కట్టనిచ్చి నాస్నేహాన్ని నిరూపించుకోనియ్" అని అంది.
"అలాగే అంతకన్నానా. పద"

రెండూ కలసి క్యాష్ కౌంటర్ దగ్గరకు వెళ్ళాయి.

"ఇదిగో బాబు! ఈ క్రెడిట్ కార్డ్ నుంచి వచ్చే సంవత్సరానికి మా ఇద్దరికి మందు ఖర్చు ఎంతవుతుందో అంత ఇప్పుడే గీకేసుకో..టిప్పుతో సహా" అని క్రెడిట్ కార్డ్ ఇచ్చింది నక్క.
"అన్-లిమిటెడ్ ప్యాక్ తీస్కోండి సార్. టిప్పుతో కలిసి రెండు లక్షలు అవుతుంది. మీకు మందు ఎక్కువై పడిపోయినా మేమే మీ ఇంటి దగ్గర డ్రాప్ చేస్తాం" అన్నాడు కౌంటర్ అబ్బాయి.
"అలాగే కానియ్" అంది నక్క. 
ఇప్పుడు కొంగ "ఇదిగో బాబు రెండు వేలు. ఈ సంవత్సరం మొత్తానికి నేను కడుతున్న బిల్లు" అంటు క్యాష్ తీసిచ్చింది.
నక్క షాక్ తిని..
"అదేంటి బావా! నాకు సంవత్సరం బిల్లు రెండు లక్షలేంటి. నీకు రెండువేలేంటి?" అంది ఆశ్చర్యంగా.
"ఈరోజు డిసెంబర్ 31 బావా. నేను కట్టాల్సిన సంవత్సరం ఈ రోజుతో ఐపోయింది" అని కళ్ళు చిట్లించింది.
నక్కబావ కొత్త సంవత్సరం కిక్  కి తట్టుకోలేక కిందపడిపోయింది. కొంగ నెక్స్ట్ ఇయర్ అకౌంట్ లో ఒక ఫుల్ బాటిల్ తీసుకుని ఎగురుకుంటూ వెళ్ళిపోయింది.

....బ్లాగరులందరికి నూతన సంవత్సర శుభాకాంక్షలు....

Thursday 15 December 2011

జామకాయ తినాలంటే!

ముందుగా నాణ్యమైన జామ మొక్కను ఎంచుకోవాలి!

మొక్కకు ఎలాంటి లోటు రాకుండా పోషణ చేయాలి!

మొక్కకాస్తా బలంగా పెరిగి చెట్టులా మారుతుంది!

ఇలా పూతపూసి కాయలు కాయడానికి సిధ్దమౌతుంది!

ఒళ్ళంతా కాయలు చేసుకుని విరగకాస్తుంది!

కాయలు పక్వానికి వచ్చాయని చిలకమ్మ ఇలా కొరికి చెబుతుంది!

మనం ఆమ్..ఆమ్మని తినెయ్యాలీ...!

Wednesday 14 December 2011

నక్కల కాలవ - దెయ్యాలగొడవ

చింతామణి - మా గోపీ మాస్టార్ టపాలో 'నక్కల కాలవ - దెయ్యాలగొడవ' అనే టాపిక్ వచ్చింది. ఈ విషయం గురించి మరో టపాలో వివరిస్తానని చెప్పాను. ఈ నక్కల కాలవ కు సంబందించిన, నేను విన్న దెయ్యం కథ ఒకటి చెప్తాను..!

ఆచంటలో రెండెడ్ల బండి తోలే సానబోయిన కొండయ్య ప్రతి శనివారం పాలకొల్లు నుంచి ఆచంట కిరాణా సరుకులు వేసుకెళ్ళేవాడు.పాలకొల్లు శనివారం సంతంటే చాలా పెద్ద పేరు. అటు దొడ్డిపట్ల నుంచి ఇటు వీరాసరం వరకు, ఇటు కరుగోరుమిల్లి, కందరవల్లి, ఆచంట నుంచి అటు చించినాడ వరకు షావుకారులందరు వారానికి సరిపడా కిరాణా సరుకులన్నీ టోకున కొని ఎడ్ల బళ్ళ  పై వేసుకుని వెళ్ళేవారు. ఆ రకంగా కొండయ్య ప్రతి శనివారం పెద్ద లోడుతో రాత్రిపూట నక్కల కాలవ మీదుగా ఆచంట వెళ్ళడం పరిపాటి.

ఒక శనివారం ఎడ్లకు నాడాలు వేయించే పని పెట్టుకుని రాత్రి బాగా పొద్దుపోయాక కిరాణా లోడుతో బయల్దేరాడు. గుమ్ములూరు మైలు రాయి దాటాక చుట్టూ చిమ్మ చీకటి. అలవాటైన దారి కావడంతో తోలేవారి ప్రమేయం లేకుండానే ఎడ్లు బండిని లాక్కెళ్ళిపోతున్నాయి.కొంచెం సేపట్లో నక్కల కాలవ చేరుకుంటామనగా రోడ్డు పక్కన ఒకతను చెయ్యేత్తి బండి ఆపాడు. అతను కొడమంచిలి పెదబాబుగారి పాలేరు వీరయ్య.
"ఎవరది?" అన్నాడు కొండయ్య
"ఏండి... కొడమంచిలి వరకు ఎల్లాలి. బండి ఎక్కించుకోండే' అన్నాడు.
కొండయ్య సరే అనడంతో టేకు ఆకు చక్రం పై బలంగా కాలెట్టి గెంతి వెళ్ళి బండిలో కూర్చున్నాడు. బండి కదిలింది.

'పెదమల్లం లాస్ట్ బస్సు దాటిపోయిందండే. నడిచెల్లి పోదామని వచ్చేసానుకాని ఇక్కడ కొచ్చాక దైర్యం సరిపోలేదండే కొండయ్యగారా' అని అసలు విషయం చెప్పాడు వీరయ్య. కొండయ్య చిన్నగా నవ్వి ఊరుకుని చుట్ట వెలిగించాడు. చిమ్మచీకట్లో ఎడ్ల గంటల మోత తప్పితే ఏమీ కనిపించట్లేదు, వినిపించట్లేదు. నక్కల కాలవ వచ్చేసింది.

కొండయ్య, వీరయ్య యేవో కబుర్లో పడ్డారు. బండి నక్కలకాల్వ వంతెన ఎక్కింది. వీరిద్దరిలో ఎవరికీ దాని ద్యాస లేదు. వంతెన మధ్యలోకి రాగానే ఎడ్లు కదలడం మానేసి నిలబడిపోయాయి. ఇద్దరు కబుర్లాపి వున్న కూసింత వెలుగులో ఏమయ్యిందా అని చూడసాగారు. ఇద్దరికీ ఏమీ కనిపించలేదుగాని దాపటి ఎద్దు బెరుకుగా వెనక్కి లాగుతుంటే ఎలపటి ఎద్దు మాత్రం కోపంతో బుసలు కొడుతూ కాలు దువ్వుతుంది. తోలుగర్ర పక్కన పడేసి ఏమయ్యిందా అని బండి దిగబోతున్న కొండయ్యని 'కొండయ్యగారా బండి దిగొద్దండి' అని గట్టిగా అరిచాడు వీరయ్య . ఆ అరుపుకు ఉలిక్కిపడిన కొండయ్య వీరయ్య వైపు చూసాడు.

'ఇక్కడ ఇలాంటివన్నీ మామూలే కదండే..తొందరపడితే ఎలాగ' కొండయ్యను వెనక్కి వెళ్లమని వీరయ్య వెళ్ళి బండి తొట్టులో వున్న వట్టి గడ్డిని (ఎండు గడ్డి) చిన్న సైజు కట్టలాగ కట్టి అగ్గిపుల్లతో ఎలిగించి బండి కి ఎదురుగా పడేసి ఎడ్లను అదిలించాడు.ఎడ్లకు దారి కనపడింది కాని వాటి ప్రవర్తనలో మార్పు రాలేదు. అలా నాలుగైదు కట్టలు అంటించి బండి ముందరకు విసిరేస్తూ 'త.... నా సంగతి తేలీదు నీకు.  పాతచెప్పుదెబ్బలు, ఎండు మిరపకాయ్ దూపమేసాననుకో మళ్ళీకోలుకోలేవు.. అడ్డు లెగెహే' అని గాలిలోకి చూస్తూ తిట్టడం మొదలెట్టాడు. ఇప్పటికి ఎడ్లు కొంచెం బెరుకు వదిలి స్థిమితపడ్డాయి. వెనకాల కూర్చున్న కొండయ్య గడ్డి కట్టలు కట్టి ఇస్తుంటే వీరయ్య వాటిని అంటించి బండి ముందరకు విసురుతూ,నోటికొచ్చిన తిట్లు తిడుతూ, ఎడ్లను అదిలిస్తూ మెల్లగా వంతెన దాటించాడు. ఆ నక్కల కాలవ వంతెన దిగగానే అవి ఎలాంటి తత్తరపాటు లేకుండా బండిని లాక్కెళ్ళిపోతున్నాయి. కొండయ్య కి చెమటలు పట్టేసాయి.
కాసేపటికి తేరుకుని 'ఏమయ్యుంటుంది?' అని అడిగాడు కొండయ్య.
'నిన్న పేటలో ఓ కుర్రాడు ఎండ్రిన్ తాగి చచ్చిపోయాడంటండి. ఆడే అయ్యుంటాడు. ఈ రూట్లో వచ్చేటప్పుడు మీరు జాగర్తగా ఉండండి. ఇంటికెళ్ళగానే నాలుగు ఉప్పు కళ్ళు ఎడ్లకు దిష్టి తీసి పొయ్యలో పడెయ్యండి ' అని 'దాపటి దానికింకా దడ తగ్గలేదండే'  అని  నడుం మీద చెయ్యేసి నిమిరాడు. అది తోకతో విదిలించుకుంది.

ఇది కొండయ్యగారు ఆయన స్వీయ అనుభవాన్ని యార్లగడ్డ సుబ్బారాయుడికి  చెప్తుండగా నేను విన్నది.

ఇలాంటి సంఘటన జరిగిందని తెలిసిన దారిలో, అమావాస్య ముందురోజు రాత్రి 11 గంటలకు ఒంటరిగా సైకిల్ మీద వెళ్ళ్తుంటే ఎలా ఉంటుందో ఊహించుకోండి.. నావరకు అది ఊహకాదు..నిజం.. అలాంటి సమయంలో వున్న నాకు 'నక్కల కాలవ' వంతెన పై ఎదురైన అనుభవం ఏమిటో తదుపరి టపాలో చెప్తాను.

Sunday 11 December 2011

చింతామణి-మా గోపి మాస్టారు

'చిక్కుల్లో చింతామణి' అని టివి9 లో వార్త చూసాను. 'ఈ నాటకం ఒక వర్గం వారిని కించపరిచేలా వుందన్న కారణంగా నాటక  ప్రదర్శనను నిలిపివేయాలని వారు కోరుకుంటున్నారు' అనేది వార్త సారశం. ఇందుకు సంబందించి మిగిలిన విషయాల వైపు వెళ్లకుండా నాకు ఈ వార్త కారణంగా  'చింతామణి' నాటకం గుర్తుచేసిన జ్ఞాపకాల దొంతరలను మాత్రమే ప్రియ బ్లాగరులతో పంచుకునే ప్రయత్నం చేస్తున్నాను..!

చింతామణి పేరు చెప్పగానే ముందుగా గుర్తుకొచ్చేది ఆచంట శివరాత్రి జాతర. మా చిన్నప్పుడు శివరాత్రి ఉత్సవాలకు 'ఆచంట' పెట్టింది పేరు. ప్రతి సంవత్సరం ఐదు రోజులపాటు అంగరంగ వైభవంగా జరిగేది. మా వరకు ఐతే కాలెండర్ తిరగేస్తు శివరాత్రి ఎప్పుడా అని ఎదురు చూసేవాళ్ళం.

కళ్ళి నాగేశ్వర్రావు కి మహింద్ర ట్రాక్టర్ వుండేది. సాయంత్రం వరకు బంటా పని చేసి (ట్రాక్టర్ తో మట్టి తోలడం లాంటి పనులు) 20 మంది  వరకు కుర్రాళ్ళు  శివరాత్రి రోజు  రాత్రి ఆచంట బయల్దేరేవారు. మేము చిన్నపిల్లలం కాబట్టి ట్రాక్టర్ ట్రక్కులో ఒక మూలన కూర్చునే వాళ్ళం. 

పెనాదం నుండి ఆచంట కు సుమారుగా  పదిహేను కిలోమీటర్ల దూరం వుంటుంది. రాత్రివేళ ప్రయాణం, చుట్టూ దట్టంగా మంచు పట్టేసి ట్రాక్టర్ తోలే డ్రైవర్ కి తప్ప ట్రక్కులో కూర్చున్న వారికి దారి కనిపించేదికాదు. 'గుమ్ములూరు' , 'ఆచంట యేమారం' కి మధ్యలో 'నక్కల కాలవ' అని ఒక పెద్ద కాలవ  వుంది. అది దగ్గరపడుతుందంటే  పిల్లలకే కాదు, పెద్దలకి కూడా భయమే. అక్కడ దెయ్యాలు ఎక్కువగా తిరుగుతాయని, సరిగ్గా వంతెన దాటే సమయంలో కాలవ మధ్యలో వుండగా అవి ఏదో రకంగా ఆ సిమెంట్ వంతెన పై నుండి వెళ్లేవారిని ఇబ్బంది పెడుతూ ఏడిపిస్తాయని కథలు కథలుగా చెప్పుకునేవారు. (నక్కల కాలవ దెయ్యాల కథలను మరో టపాలో వివరంగా చెబుతాను).

ఆచంట రామేశ్వరస్వామి గుడి దగ్గరకు వచ్చేసాం. ఇక్కడ జాతర చూడడానికి రెండు కళ్ళు సరిపోవంటే నమ్మండి. సాంస్కృతిక కార్యక్రమాలు మొదలవ్వడానికి ఇంకా టైం పడుతుందంటే వేడివేడి జిలేబి, వేడివేడి చికెన్ పకోడి పొట్లం కట్టించుకుని పక్కనే వున్న 'నటరాజ్ దియేటర్'లోనో, 'కళ్యాణ చక్రవర్తి' దియేటర్లోనో సినిమాకి చెక్కెయ్యడం, సరిగ్గా 'చింతామణి' నాటకం మొదలయ్యే సమయానికి బయటకొచ్చెయ్యడం. డ్రామా చూడటంకోసం తాటాకు పందిరి కింద సెటిలై పోవడం. నాటకం మొదలవ్వగానే చూడండి వుంటుంది... తీర్ధంలో అమ్మకానికి తెచ్చిన బూరలన్నీ ఒకేసారి మోగినట్టుగా కుర్రగాలం 'బుయ్...' మని ఊదేవారు. ఒకటే ఈలలు.ఇందులో శ్రీహరి-సుబ్బిశెట్టి మధ్య వచ్చే సంభాషణలకి జనం ఒకటే ఈలలు, చప్పట్లు. వాటి ముందు నేటి వందరోజుల సినిమాలు ఎందుకు పనికిరావంటే అతిశయోక్తి కాదేమో.నాటకంలోని కళాకారులు సందర్భోచితంగా ఆ ఊరి ప్రెసిడెంట్,కర్ణం ఇలా  ఊళ్ళో కొంచెం పేరున్న వ్యక్తులను కూడా వారి నాటకంలో కలిపేసి డైలాగ్స్ అనర్ఘళంగా చెప్పేవారు.అలాంటి సమయంలో సదరు వ్యక్తులు అక్కడ వుండుంటే వెంటనే ఎంతోకొంత కళాకారులకు చదివింపుగా మైక్ లో ప్రకటించేవారు.

ఇక శ్రీహరి పాత్ర ను (చింతామణి తల్లి) మగవారే వేసేవారనే విషయం మొదట్లో నాకు తెలీదు. ఎందుకంటే ఆ మేకప్ లో అచ్చం ఆడవారికి మల్లే ఉండేవారు ఆ పాత్రను దరించే పురుషులు. కొంచెం ఊహ తెలిసిన తర్వాత తెలిసిన నిజం ఏమిటంటే..చింతామణి నాటకంలో శ్రీహరి వేషం వేస్తున్నది ఎవరో కాదు మా బడిలో ఐదవ తరగతి పిల్లలకు పాఠాలు చెప్పడానికి వచ్చిన 'గోపి' మాస్టారేనని. నేను అప్పుడు నాలుగో తరగతిలో వున్నాను.

నేను ఐదవ తరగతిలోకి వచ్చాను. మొదటిసారి 'గోపి' మాస్టారు సోషల్ చెప్పడానికి వచ్చారు. నాకు ఆయన్ని చూస్తుంటే శ్రీహరి, ఆమె కట్టిన గుమ్మడి పూల నీలంరంగు చీర, పొడవాటి జడ, జడ నిండా బుట్టెడు పూలు, ఒంటినిండా నగలు, నడుముకి వడ్డాణం, నాటకంలో వుండే పాత్రధారులతో ఆమె వేసే చతుర్లు..ఇవే గుర్తుకొస్తున్నాయి. క్లాసులో ఏం చెప్తున్నారో తెలీదు. నేనెక్కడో శివరాత్రి జాతరలోకి వెళ్ళిపోయాను. అప్పటికే ఆయన నన్ను గమనిస్తున్నారనే విషయం నాకు తెలియలేదు. నేను ఊహల్లో వుండగానే వాటంగా వున్న పచ్చి 'తూటుకర్ర'తో ఒక్కటిచ్చారు. దెబ్బ తగిలిందని నాకు  తెలియడానికంటే ముందే నాకళ్ళలో నీళ్ళు తిరిగిపోయాయి. "ఏరా..ఏం రోగం? ఇక్కడ పాఠం చెప్తుంటే అక్కడెక్కడో చూత్తున్నావేంటి. నువ్వు రామ్మూర్తిగారి మనవడవు కదూ. రేపొచ్చేటప్పుడు మీ తాతను తీసుకురా మాట్లాడాలి" అని క్లాసులో నుండి బయటకి వెళ్ళిపోయారు. ఆయన వెళ్తున్నప్పుడు కూడా ఆయన నడకలో నాకు అదే ఆడతనం కనిపించి ఏడుపు పోయి నవ్వొచ్చేసింది.

Friday 9 December 2011

నాటుకోడి స్పెషల్ బిర్యాని


అనగనగా ఒక కోడిపుంజు. దానికి ఎప్పట్నించో 'చికెన్ బిర్యాని' తినాలని బలమైన  కోరిక. కొన్నాళ్ళకి అదుండే ఏరియాకు దగ్గర్లో ఒక బిర్యాని సెంటర్ పుట్టుకొచ్చింది.  ప్రతిరోజు ఆ హొటల్ నుండి బిర్యాని ఘుమఘుమలు ఎక్కువకావడంతో బిర్యాని తినాలనే కోరిక ఇంకా బాగా ఎక్కువైపోయింది.

ఒకరోజు రాత్రి అందరు నిద్రపోగానే  ఎలాగైనా సరే  బిర్యాని రుచి చూడాల్సిందే అని దొంగతనంగా ఆ హొటల్ లో దూరింది కోడిపుంజు. వంటవాళ్ళు, పనివాళ్ళు అందరూ గాఢ నిద్రలో వున్నారు. తన్నితే బిర్యాని బేసిన్ లో పడ్డట్టుగా ఫీలై ఆ ఘుమఘుమలను అస్వాదిస్తూ హొటలంతా కలదిరిగింది. ఒక చోట బిర్యాని పార్సిల్స్ లాటు కనిపించింది. వాటిని పొడుచుకుని తినబోయి బిర్యానీలోకి దమ్స్... వుంటే ఇంకా బాగుంటుందని వెళ్ళి ఒక బాటిల్ తెచ్చుకుంది. సరిగ్గా తినబోయే సమయానికి దాని మెదడులోని సంకేతాలు తొలిఝాము అయ్యిందని హెచ్చరించాయి. అలవాటులో పొరపాటుగా  'పుంజురాజావారు' రెక్కలు టపటపలాడించి, మెడ పైకెత్తి "కొక్కురొక్కో..." అని గట్టిగా కూసింది..అది హొటల్ లో వున్నానన్న సంగతి మర్చిపోయి. దాని కూతకు ఉలిక్కిపడిలేచారు హోటల్ లో పనిచేసే   బిర్యాని బాబులు. డ్యూటీ డిసిప్లిన్ లో పడి తానెంత తప్పు చేసానో తెలుసుకుని నాలుక కరుచుకుంది. కాని అప్పటికే జరగాల్సిన అనర్ధం జరిగిపోయింది.
కట్ చేస్తే..
"ఈరోజు నాటుకోడి స్పెషల్ బిర్యాని" అని బోర్డు మీద రాసిపెట్టారు.
తొలిఝాములో అలారం...తెల్లారేసరికి పలహారం!

Saturday 3 December 2011

'కార్యేషు దాసుడు'

సికింద్రాబాద్ నుండి పాలకొల్లు వరకు  నర్సాపూర్   express  లో ప్రయాణం చేస్తున్నాను. నాకు మొదట్నించి రిజర్వేషన్ బోగీలో ప్రయాణం చేయడంకంటే జనరల్ బోగీలోనే ప్రయాణం చేయడం ఇష్టం. కొన్నికొన్ని అసౌకర్యాల గురించి మర్చిపోతే అక్కడ వుండే ప్రయాణీకుల్లో రకరకాల మనుషులను, మనస్తత్వాలను, అభిప్రాయాలను దగ్గర నుండి పరిశీలించే అవకాశం వుంటుంది.ఐపాడ్స్, headphones  వచ్చిన తర్వాత రిజర్వేషన్ బోగీలలో ప్రయాణించే ప్రయాణీకుల మధ్య దూరాలు బాగా పెరిగిపోయాయి. పక్క పక్క బెర్త్ లోనే వున్నప్పటికి ఎవరి ప్రపంచం వారిది. లగేజ్ సర్దగానే హెడ్ ఫోన్స్ పెట్టుకుని ట్రైన్ తో పాటుగా పాటలలోకం లో వూగిపోతుంటారు.ఇవన్నీ అదోరకమైన ఒంటరి ప్రయాణాలు...!

జనరల్ బోగీ కావడంతో కొంచెం రద్దీగానే వుంది. కూరగాయల ధరల నుండి కుంభకోణాల వరకు అసలైన ప్రజానీకం సిసలైన కామెంట్స్ చేస్తున్నారు. వీటన్నిటినీ సావధానంగా పరికిస్తున్న నా కళ్ళు కిటికీ దగ్గర వున్న సింగిల్ సీటర్ పై  ఆగిపోయాయి. అక్కడొక అరుదైన దృశ్యం.

ఇద్దరు భార్యాభర్తలు.. చూస్తుంటే ఆమె అనారోగ్యంతో వున్నట్టుగా వుంది. ఆమె ముఖం చూస్తుంటే ఆ విషయం స్పష్టమవుతుంది.మామూలుగా అయితే ఆ సింగిల్ సీట్ లో  తెలియని వారు సైతం  ఇద్దరు సర్దుకుని కూర్చుంటారు .కానీ ఆ సీట్ లో ఆమె ఒక్కదాన్నే కూర్చోబెట్టి, రెండు సీట్ లకు మధ్య లో వుండే ఖాళీ లో  కింద కూర్చున్నాడు ఆ భర్త. నిజానికి ఆ ఖాళీ జాగా కూడా చాలా డిమాండ్ అక్కడ. జనరల్ బోగీలో ప్రయానించే ఎవరికైనా ఈ విషయం అనుభవమే.ఆమె బాగా నీరసంగా కనిపిస్తుంది. అతని కళ్ళలో కూడా కొంచెం ఆందోళన  కనిపిస్తుంది. ఎప్పుడు ఏం అడుగుతుందో అన్నట్టుగా ఆమె కదిలిన ప్రతిసారి ఆ భర్త ఆమెను ఆరాతీస్తున్నాడు 'ఏం కావాలన్నట్టుగా' .

రైలు వేగం అందుకుంది. వేడి వేడి వాదనలు చల్లారిపోయాయి. చాలా మంది నిద్రలోకి జారుకున్నారు. 'నిద్ర సుఖమెరగదు' అన్న విషయం ఇక్కడ సరిగ్గా సరిపోతుంది. ఉన్నంతలో ఎవరికి వారు నిద్రాదేవత ఒడిలో సర్దుకుపోయారు. నాకు సీట్ దొరకలేదు. నేను కూడా కొంత జాగా దొరికితే కిందే చతికిలబడ్డాను. కొంతసేపటికి ఎవరో toilet  తలుపు వేసినట్టు లేదు. దుర్వాసన ఎక్కువగా వస్తుండటంతో లేచి వెళ్ళి తలుపు వేసి ఆ పక్కనే వున్న డోర్ నుండి బయట ప్రపంచాన్ని చూస్తుండిపోయాను.చీకట్లో అన్నీ అస్పష్టంగా కదులుతున్న ఛాయాచిత్రాలే.కొంతసేపటికి 'ఇక చాలు' అనిపించి మళ్ళీ నేను ఇందాక చతికిలబడ్డ చోటుకి వచ్చాను.

అప్రయత్నంగా ఇందాకటి దృశ్యం గుర్తుకొచ్చి ఆ భార్యాభర్తలు  కూర్చున్న వైపు చూసాను. ఈసారి ఇంకా మనోహరమైన దృశ్యం. ఆమె మగతగా నిద్రపోతుంది. కింద కూర్చున్న భర్త ఆమె పాదాలను తన ఒడిలో పెట్టుకుని వాటిని ఒత్తుతు ఆమెకు  సపర్యలు చేస్తున్నాడు నిద్రపోకుండా. భార్య మాట వింటేనే తన పురుషహంకారం ఎక్కడ తగలడిపోతుందో అనుకునే భర్తేశ్వరులు ఇంకా వున్న ఈ లోకంలో, ఆయన చుట్టూ ఎంత మంది వున్నాపట్టించుకోకుండా ఆమె పాదాలు పట్టుకుని సపర్యలు చేస్తున్నాడు.వెంటనే నాకు ఒకసారి ఆఫీస్ లో కొలీగ్స్ మధ్య  చర్చకు వచ్చిన ఒక విషయం గుర్తుకొచ్చింది..

ఇంతకుముందు టీవిలో ఒక యాడ్ వచ్చేది. కార్ చెడిపోవడంతో ఇంటికి నడిచి వచ్చిన తన భార్య పాదాలను ఒడిలో పెట్టుకుని ఆమె అలసట పోగొడుతూ తన ప్రేమను తెలియజేస్తాడు భర్త. కమర్షియల్ గా ఈ వ్యాపార ప్రకటన కంపెనీకి ఎంత లాభం చేకూర్చిందో తెలియదుకాని. నిజానికి ఇది చాలా  అందమైన ఆలోచన.ఈ యాడ్ వచ్చినప్పుడల్లా మా కొలీగ్ వాళ్ళ అత్తగారు 'మరీ చోద్యం కాకపోతే ఇవేం ముదనష్టపు ఆలోచనలే తల్లీ. ఆ మొగుడనేవాడు కాళ్ళు పట్టుకున్నాడే అనుకో ఆ మహాతల్లి రెండు కాళ్ళు ఇచ్చెయ్యడమే. ఒద్దండీ అని వెనక్కి తీస్కోవడం తెలీదు' అని నోరునొక్కుకునేదట. ఈ విషయం మా కొలీగ్ ఆ యాడ్ వచ్చినన్నాళ్ళు ఏదో ఒక సందర్భంలో చెప్తుండేది.
 
ఇప్పుడు రైలు లో అలాంటి భర్త ప్రత్యక్షంగా తారసపడటం నిజంగా ఒక మంచి అనుభవంగా అనిపించింది నాకు. ఇలా భార్యలకు సపర్యలు చేసే భర్తలు ఇంకెవరూ లేరా అంటే.. ఖచ్చితంగా వుండే వుంటారు.. కానీ వారికి గుర్తింపేది. "కార్యేషు దాసీ..కరణేషు మంత్రీ.." అని అన్నీ స్థానాలు ఆడవారికే ఇచ్చేసారు మన పెద్దలు. కాబట్టి ఇలాంటి వారికోసం ఒక చిన్న మార్పుతో.." కార్యేషు దాసుడు.." అని అనుకుందాము...స్త్రీమూర్తులకు అభ్యంతరం లేకపోతే!

Monday 28 November 2011

ఔరా అనిపించే విషయాలు-2

1. తలపై జుట్టు కాస్త పల్చగా ఉంటే అందులో వుండే వెంట్రుకల సంఖ్య 90 వేల లోపే వున్నట్టు.

2. బ్రెజిల్ లో తయారయ్యే ఒక రకం బీర్ పేరు 'బ్రహ్మ'.

3. మన ముక్కుని గట్టిగా పట్టుకుని కూనిరాగాలు తీయలేం.

4. తోకచుక్కలో తోకభాగం ఎప్పుడూ సూర్యుడు వున్న వైపే సూచిస్తుంది.

5. ఒక్క అమెరికాలోనే పెళ్ళి ఉంగరాల నిమిత్తం ఏడాదికి 17 టన్నులకు పైగా బంగారాన్ని వాడుతున్నారు.

6. సగటున రెండువందలకోట్ల మందిలో ఒకరు 116 ఏళ్ళకు మించి బతుకుతారు.సో..మీ చుట్టుపక్కల ఎవరైనా 116 సం. మించి బతికితే వారిని రెండువందలకోట్లమందిలో ఒక ప్రత్యేకవ్యక్తిగా అనుకోవాలి.

7. ఒక మొక్కజొన్న పొత్తులో సగటున 800 గింజలు ఉంటాయట.ఇది కొంచెం నాకు డౌట్ గానే వుంది. ఈసారి మొక్కజొన్న పొత్తు కొన్నపుడు ఒకసారి లెక్కపెట్టేస్తే సరి.

8. బొమ్మబొరుసు ఆడేటపుడు బొమ్మ పడే అవకాశాలే ఎక్కువ. బొమ్మవైపు నాణెం బరువు కొంచెం ఎక్కువగా వుండటమే అందుకు కారణం.

9. మనుషుల్లో వేలిముద్రల్లాగే సింహాల్లో ఏ రెండింటి మీసాల అమరిక ఒకేలా వుండదట.

10. ఒక మనిషి తన జీవితకాలంలో 18 కిలోలకు పైగా దుమ్మును పీల్చుకుంటాడు. కాలుష్య తీవ్రతను బట్టి మున్ముందు ఈ కిలోలు పెరగొచ్చు.

* ఇవన్నీ వివిధ పత్రికలలో చదవడం ద్వారా తెలుసుకున్నవే.

Saturday 26 November 2011

ఐశ్వర్య కూతురు పేరు-పార్ట్2

ఐశ్వర్యరాయ్ కూతురుకి పేరు పెట్టాలన్న అభిషేక్ బచ్చన్ ట్విట్  కి నా మెదడు స్పందించి చివరకు "ఎల్వ, ఎల్లెల్వ" అనే రెండు పేర్లు ఫైనల్ చేసాను. ఆ పేర్లకు తదుపరి   టపాలో వివరణ ఇస్తానని ప్రియమైన బ్లాగరులకు మాటిచ్చాను. కానీ పని ఒత్తిడి వలన ఆలస్యమైపోయింది.మన్నించండి. ఇన్ని రోజులు "ఎల్వ, ఎల్లెల్వ" పేర్లకు వివరణ ఇవ్వలేకపోతున్నానె అనేది ఒక టెన్షన్ అయితే, నేను పేర్లు ఫైనల్ చేసేలోపు 'బేటీ బచ్చన్' కి బచ్చన్ కుటుంబం ఎక్కడ పేరు పెట్టేస్తుందోనని మరో  టెన్షన్... ఏదైతేలెండి "ఎల్వ, ఎల్లెల్వ" పేర్లు అంకురించడం వెనక గల సంఘటనలను మీ ముందుకు తీసుకు వొస్తున్నాను.

"ఎ" అనే అక్షరంతో పాపాయి పేరు ప్రారంభమవ్వాలనేది అభిషేక్ ఇచ్చిన ఒకే ఒక్క కండిషన్. అందుకోసం ముందుగా "ఎ" అనే ఆరంభం కలిగిన పదాలను, పేర్లను గుర్తుకుతెచ్చుకున్నాను...కొంచెం 'క్లూ' గా ఉపయోగపడతాయని.

'అసలు "ఎ" అనే అక్షరాన్నే పేరుగా పెడితే ఎలా వుంటుంది' అని ఒక ఆలోచన వచ్చింది. 'ఛఛ..బాగోదు. ఎందుకంటే "ఎ" అని అనగానే మనవారికి  వెంటనే "అడల్ట్స్ ఓన్లీ" అని అర్ధం వచ్చే "ఎ"  సినిమా సర్టిఫికెట్ తప్ప వేరే యేదీ గుర్తుకురాదు.కాబట్టి "ఎ" అనే అక్షరానికి ఎంత మంచి అర్ధం వున్నప్పటికి ఇక్కడ పనికిరాదు.

'ఎంకమ్మ' అని పెడితే..? బాగానే వుంటుంది..కానీ అది మన రాష్ట్రంలో వుండే ఒక  గ్రామదేవత పేరు అని తెలియని బాలీవుడ్ సినీజనం "ఇది తెలుగు సినిమాలోని పాపులర్ కామెడీ తిట్టు" అని బచ్చన్ కుటుంబానికి ఉప్పందిస్తే? నేను వాళ్ళను మోసం చేసానని అనుకుంటారు. కాబట్టి ఇది కాన్సిల్.

"ఎంకి" అని పేరు పెడితే...ఆహా! సత్తు కారేజ్ లో చద్దన్నం లా చాలా బాగుంది. పైగా 'ఎంకి' పేరుతో మన నండూరివారి అద్భుత సృష్ఠి వుండనే వుంది. ఇంతకంటే మంచి పేరు ఎక్కడ దొరుకుతుంది. ఇదే ఫైనల్ అనుకున్న వెంటనే మళ్ళీ మనసులో మరో భయం..."పంటకాల్వలు, పిల్లగాలులు, వెండి మబ్బులు, పైరు పడుచులు తెలియని వారికి 'ఎంకి' అని పేరు పెట్టి అవమానిస్తావా నీ ఎంకమ్మ" అని నండూరివారికి కోపం వచ్చి నన్ను తిడితే..అమ్మో బాగుండదు..కాన్సిల్.

ఇలా అనుకున్న ప్రతిదానికి ఏదో ఒక సమస్య..
ఎవరెస్ట్ అని పెడితే...? -  "మరో ఐశ్వర్యరాయ్ కావల్సిన అమ్మాయికి పెట్టాల్సిన పేరు నాజూగ్గా వుండాలిగాని పర్వతాలు, గుట్టల పేర్లేమిటి" మనసు ఘోష!

ఎరుపు..ఎకరం..ఎటకారం..ఎవరు..ఎకాడ.. ఇలా ఎన్నో.. ఎన్నో ఆలోచనలు..కానీ ఫలితం శూన్యం. "ఎవరు, ఎకాడ.." కూడా పేర్లేనా అని అడగొద్దు. ఇప్పటి పేర్లకు చాలా మట్టుకు అర్ధం వుండట్లేదుకదా అనేదే నా ధైర్యం.

చివరకు నా ప్రయత్నాన్ని విరమించుకోవాలనే నిర్ణయానికి వచ్చి చివరి ప్రయత్నంగా 'నరసాపురం దగ్గర లచ్చేశ్వరంలో' వుంటున్న నా క్లాస్మేట్ వెంకీ కి ఫోన్ చేసి విషయం చెప్పి సలహా అడిగాను.

"ఏంట్రా! ఎకసెక్కాలా.. ఆ వార్త వచ్చినకాడ్నించి నేను అదే పనిలో వున్నాను. ఎండుచేపలు,ఎండుకొబ్బరికాయలు, ఎలితుమ్మచెట్లు, ఎలక్కాయలు తప్ప నాకు కొత్త పేర్లేమి బుర్రలోకి రావట్లేదు. బుల్లి ఐశ్వర్యకు పేరు పెట్టి క్రెడిట్ కొట్టేయాలని నాకు మాత్రం లేదేంటి.అలాంటి ఐడియా వత్తే ఆ పేరేదో నేనే పెట్టేత్తానుగాని నీకు చెప్తానేంటి..ఎల్లెల్వా" అని ఫోన్ పెట్టేసాడు.

వాడు కోప్పడితే కోప్పడ్డాడు గాని చివర్లో వాడన్న పదం పై నా దృష్టి పడింది. "ఎల్లెల్వా".. ఇది కూడా "ఎ" అనే అక్షరంతోనే ప్రారంభమయ్యింది. దీన్నే కొత్తగా చెబితే.. ఇందులో మొదటి, చివరి అక్షరాలను కలిపితే "ఎల్వ".. ఇంకొంచెం మార్పు చేస్తే.."ఎలెల్వా".హమ్మయ్యా నేను డిసైడ్ ఐపోయాను..ఈ రెండు సెమీఫైనల్..వీటిలో ఒకటి ఫైనల్. ఇక మిగిలింది..."ఎల్వ..ఎలెల్వ" లో ఫైనల్ విజేత ఎవరు? ఇప్పటి పేర్లు పెద్దగా వుంటే పిలిచేంత టైమ్, ఓపిక రెండు జనాలకి వుండట్లేదు కాబట్టి..ఆ రకంగా  నా ఓటు "ఎల్వ" కి వేసాను. అయినా కాని ఎక్కువ శాతం ఓట్లు ఏ పేరుకు పడితే అదే ఫైనల్ పేరు అవుతుంది.
ఈ టపా చదివినవారిలో బచ్చన్ కుటుంబ అభిమానులు, దగ్గరివారు ఎవరైనా వుంటే ఒక వినతి.. మీకు ఈ టపా నచ్చితే నాగురించి వారికి చెప్పండి. నచ్చకపోతే వారి దృష్ఠికి తీసుకెళ్ళకండి.
(సెలబ్రిటీస్ ఇంట్లో ఏంజరిగినా వార్తే అన్నదానికి ఇది సరదా ప్రయత్నం మాత్రమే.. సరదాగా తీస్కోండి)

Tuesday 22 November 2011

హలో..వినిపిస్తుందా!

మా సహొద్యోగి మెయిల్ చేసిన కామెడి స్టోరి బాగుందనిపించి బ్లాగుతున్నాను. ఇది ఇంతకుముందే కొందరికి తెలిసే వుంటుంది అనుకుంటాను..తెలియని వారు సరదాగా నవ్వుకోవచ్చు. 

A man feared his wife wasn't hearing as well as she used to and he thought she might need a hearing aid. Not quite sure how to approach her, he called the family Doctor to discuss the problem. The Doctor told him there is a simple informal test the husband could perform to give the Doctor a better idea about her hearing loss.

Here's what you do," said the Doctor, "stand about 40 feet away from her, and in a normal conversational speaking tone see if she hears you.
If not, go to 30 feet, then 20 feet, and so on until you get a response."

That evening, the wife is in the kitchen cooking dinner, and he was in the den. He says to himself, "I'm about 40 feet away, let's see what happens."
Then in a normal tone he asks, 'Honey, what's for dinner?"
No response. So the husband moves to closer to the kitchen, about 30 feet from his wife and repeats, "Honey, what's for dinner?"
Still no response.
Next he moves into the dining room where he is about 20 feet from his
wife and asks, Honey, what's for dinner?"
Again he gets no response so,
He walks up to the kitchen door, about 10 feet away. "Honey, what's  for dinner?"
Again there is no response.
So he walks right up behind her. "Honey, what's for dinner?" ;
;
;
;
;
;
;
;
;
" Raj, for the FIFTH time I've shouted., CHICKEN!"

Moral of the story:
The problem may not be with the other one as we always think,could be very much within us..! So before pointing mistake on other let's check ourselves at first.
 
చివర్లో భార్య డైలాగ్ చదివాక బాపుగారి కార్టూన్ వుండుంటే ఈ కథకు నూటికి నూరు మార్కులు పడేవని అనిపించింది.

Monday 21 November 2011

ఐశ్వర్య కూతురు పేరు-పార్ట్1

'మా ముద్దుల పాపాయికి మంచి పేరు సూచించండి' అంటూ అభిషేక్ బచ్చన్ కోరారు. 'ఎ' అనే అక్షరంతో మొదలయ్యే పేరు కావాలట.అందుకోసం ఒలింపిక్స్ రేంజ్ లో కసరత్తు చేస్తే చివరకు రెండు పేర్లు 'ఐశ్వర్య కూతురుకి సరిపోతానంటే  నేనని'  పోటీపడుతున్నాయి. 

"ఎల్వ, ఎల్లెల్వ"... ఎలా వున్నాయండి పేర్లు. వెరైటీగా ఫీలయ్యారా?
మీరు సింపుల్ గా 'బాగుంది...బాగోలేదు' అనేస్తే నేను వాటికోసం పడ్డ కష్టానికి గుర్తింపేముంటుంది. అందుకే ఈ 'ఎల్వ, ఎల్లెల్వ' అనే పేర్లు ఎలా పుట్టాయో వివరిస్తాను.

మునుపటి రోజుల్లో పిల్లలకు పెట్టె పేర్లకు ఒక అర్ధమంటూ తప్పనిసరిగా వుండేది. 'పెంటయ్య' అనే పేరు పలకటానికి మనకే ఇబ్బందిగా వున్నా దాని వెనకాల కూడా ఒక పరమార్దం వుండేదట. క్లుప్తంగా వివరిస్తాను.

ఒక తల్లి పుట్టబోయె బిడ్డ మీద ఎన్నో ఆశలు పెట్టుకుంటుంటే పుట్టిన బిడ్డలు పుట్టినట్టు పురిట్లోనే చనిపోతున్నారట. ఆఖరికి మళ్ళీ బిడ్డ పుట్టబోయే సమయం ఆసన్నమైనప్పుడు ఆ బిడ్డ పై మునుపటిలా అతిగా ఆశలు పెట్టుకోకుండా 'ఈ బిడ్డ కూడా పుట్టలేదనుకుని పుట్టగానే తీస్కెళ్ళి పెంటమీద (చెత్తతో పేరుకుపోయిన గుట్ట)  పడెయ్యమన్నారట పెద్దలు'.అందరిలాగే వీడు బతకలేదనుకుందాం అని ఆ తల్లిదండ్రులు అలాగే చేసారట. విచిత్రంగా ఆ బిడ్డడు బతికాడు. అందరిలో ఒకటే ఆనందం.ఇన్ని దేవుళ్లకు మొక్కినా దక్కని బిడ్డ ఇప్పుడు దక్కడానికి ఆ పెంటే కారణం అనుకుని అతనికి 'పెంటయ్య' అని పేరు పెట్టారట.

ఇక ఇప్పటి పిల్లల పేర్లలో అర్దాలు వెతుక్కోవడం కంటే పెద్ద తప్పు మరోటి వుండదు. మొన్న తెలిసిన వాళ్ళ ఇంట్లో పుట్టినరోజు కార్యక్రమానికి వెళ్ళాం. అక్కడకు ఒకామె ఐదు సంవత్సరాల తన కూతుర్ని తీసుకుని వచ్చింది. తల్లి వచ్చీరాని ఇంగ్లీష్ తప్ప తెలుగు మాట్లాడే ప్రయత్నం చెయ్యడం లేదు. కాని ఆమె ఈ.గో జిల్లా (తూ.గో.జిల్లా) వాస్తవ్యురాలని ఇంగ్లీష్ లోంచి తొంగి చూస్తున్న స్లాంగ్ ఇట్టే చెప్పేస్తుంది.భోజనాల సమయంలో 'పిస్సీ' బట్టలమీద పడకుండా తిను అని బట్లర్ ఇంగ్లీష్ లో  అంది.

అది విన్న నేను ముద్ద మింగడం మానేసి మెడ పైకెత్తి చూసాను. 'పిస్సీనా'.. అప్రయత్నంగా బయటకు అనేసాను."అవునండి.. పాప పేరు పిస్సీ".. అంది. నాకు ఆ పదం వినగానే వేరే యేదో వాడుకలో వున్న అర్ధం స్పురించింది. అంతెందుకు 'అలా మొదలైంది' సినిమాలో టాయ్-లెట్ దగ్గర హీరో హీరోయిన్ తో చెప్పిన పదం ఏదో గుర్తొచ్చింది. నా ఆలోచనలకు ముగింపుగా "అమ్మా! సాంబారు చాలా బాగుంది.పిసుక్కుని తింటుంటే ఇంకా బాగుంది" - అని ఆ చిన్నారి ఎలాంటి అరమరికలు లేకుండా వాళ్ళమ్మకు అరుస్తూ చెబుతుంది."పిస్సీ" అంటే అర్ధం ఏమిటండీ అని అడుగుదామనుకునే ఆ ప్రయత్నాన్ని విరమించుకున్నాను.తీరా అడిగాక "మీరు అలా మొదలైంది సినిమా చూడలేదా?" అని ఆ బంగారు తల్లి అడిగితే.

ఇందేంటిది ఎక్కడో ములిగి ఎక్కడో తేలాను. అసలు ఐశ్వర్య కూతురికి 'ఎల్వ, ఎల్లెల్వ' అనే పేర్లు పెట్టడం వెనకున్న అర్ధం, అసలు ఆ పేర్లు ఎలా పుట్టాయనేది చెప్పడం మానేసి ఎటో వెళ్ళిపోయాను.
బ్లాగరులు క్షమించండి.ఐశ్వర్య కూతురు పేరు సినిమాలా చెప్పాలనుకుంటే సీరియల్ అయ్యింది. సమయాభావం వలన 'ఎల్వ, ఎల్లెల్వ' పేరుకు వివరణ ఈ టపా లో ఇవ్వలేకపోతున్నాను. తదుపరి టపాలో సూటిగా విషయానికి వచ్చేస్తాను. ఈలోపు ఈ రెండింటిలో ఏ పేరు ఫైనల్ గా పెడితే బాగుంటుందో మీరు కూడా ఆలోచించండి.

Sunday 20 November 2011

చింతావారి కాఫీహొటల్ - సేనాపతుల కాఫొటల్

వంశీగారి కథలలోని పాత్రలన్నీ మన చుట్టూ వుండేవే కనిపిస్తాయి. గోదావరి జిల్లాలవారికైతే మరీను..ఆ కథలు చదువుతుంటే చిన్నప్పుడు నాకు తెలిసిన ఎన్నో పాత్రలు అమాంతంగా ప్రత్యక్షమై నన్ను గతంలోకి లాక్కెళ్ళిపోయి జ్ఞాపకాల ఆతిధ్యంతో మనసును మైమరపింపజేస్తాయి.పూతరేకులు తిన్నంత మాధుర్యం ఆ సమయంలో. అందుకే వంశీగారి పాత్రలు, వాటికి కొంచెం దగ్గర పోలికలు వుండి నాకు ఎదురుపడిన వ్యక్తులను గుర్తుచేసుకోవడంకోసం బ్లాగు రూపంలో ఈ చిరుప్రయత్నం.
ముందుగా 'మా పసలపూడి కథలు'లో "శ్రీశ్రీశ్రీ పూసపాటి రాజావారు" కథ నుండి నాకు తెలిసిన పాత్రలను, ప్రదేశాలను గుర్తుచేసుకుంటున్నాను.
చింతావారి కాఫీహొటల్ - సేనాపతుల కాఫొటల్ :  ఇది మా పెనాదం (పెనుమదం) సెంటర్లో చాలా ఫేమస్.తాటాకుతో కుట్టిన  పెద్ద సైజు పూరిగుడిసెలా వుండేది ఈ కాఫటల్ (కాఫీహొటల్).మేము బైటకెల్లి టిఫిన్ తినడమే చాలా తక్కువ కాని ఎప్పుడెల్లినా ఇది బిజీగానే వుండేది. చిన్న చిన్న బల్లలు, సత్తుగ్లాసులు, చిన్న అరిటాకులతో టిఫిన్ వడ్డించే స్టీలు ప్లేట్లు. అప్పట్లో అన్ని హొటల్లో ఊకపొయ్యలు వుండేవి. లోపలికెళ్తే వెచ్చగా వుండేది. చింతామణి చట్నీ, బొంబాయి చట్నీ తో దిబ్బరొట్టు తింటే వుంటాది నాసామిరంగా.. అది చెప్తే కుదరదు తినాల్సిందే. ప్రస్తుతం ఈ హొటల్ పోయి చిన్న సైజు షాపింగ్ కాంప్లెక్స్ వచ్చింది.అందులో ఒక పోర్షన్ లో బజ్జీపప్పు అమ్ముతున్నారు.

పదం సువార్త - పల్లమ్మగారి సువార్త : అసలు 'సువార్త' అనే పదానికి అర్ధం ఏమిటో నాకు ఇప్పటికీ కరెక్ట్ గా తెలీదు. బహుశ 'శుభవార్త' అనే పదానికి వాడుక రూపమే 'సువార్త' అయ్యుంటుందేమోనని నాకు అప్పట్నించి ఇప్పటివరకు వున్న ఒక అభిప్రాయం.  ఇలాంటి సువార్త అనే పేరున్న వాళ్ళు చాలామందే వున్నారు. 'పిల్లేయ్..సువార్త! నీళ్ళు తోడేటప్పుడు  అంత ధబేల్న పడేత్తే చేద తెగిపోయి నూతిలో పడిపోద్ది' అని మా అమ్మమ్మ ఈ పల్లమ్మగారి సువార్తను అంటుంటేది.
బొడ్డు సూరయ్య - బొడ్డు సూర్నారాయ్న : మేము హైస్కూల్ చదివేరోజుల్లో సూర్నారాయ్న గారి కొట్టంటే బాగా ఫేమస్. ఇక్కడ గుండుసూది కాడ్నించి అట్లాస్ వరకు ఏదైనా దొరుకుతుంది. పావలాకు పెట్టే దోసెడు బఠానీలు, దోసెడు బొంబాయ్ సెనగలకు సూర్నారాయన కొట్టంటే కుర్రగాలానికందరికీ నోటెడ్. దీపావళి వస్తుందంటే చాలు సిసింద్రీ గుల్లలు, సూరేకాంతం, మతాబు గుల్లలు తెగ కొనేత్తారు. ఉలవలు కట్టడానికి వుపయోగించే పేపర్లను కూడా పుస్తకాల అట్టల్లాగ అమ్మేసేవాడు ఈ బొడ్డు సూర్నారాయ్నగారు. 
ఉల్లిపాయల గంగిరెడ్డి - ఉల్లిపాయల నారాయణ : వారానికి ఒక్కరోజు  లచ్చివారం (లక్ష్మివారం, గురువారం)మా ఊరిసంత. ఉల్లిపాయల నారాయనమూర్తి కొట్టంటే పెనాదం మొత్తానికి తెలిసిన పేరు. ఎవరైనా కాయగూరలు కొనాలని వెళ్ళి 'కేజీ ఎలాగండి నారాయన మూర్తిగారు?' అని దేన్నైనా అడిగితే చాలు. 'సవకే అబ్బాయ ఏస్కో' అని తక్కెడను అందులోకి పోనిచ్చి కేజీ నికరంగా తూసి సంచులో వేసేసేవాడు.ఈయన యాపారం చేత్తుండగానే పెద్దకొడుకులిద్దరూ కూడా ఇదే యాపారం పెట్టి ఆయనే కాంపిటేసన్ ఐపోయారు.
... అర్టిపళ్ళు,కలర్ సోడా అమ్మే మేడపాడు రాజుగారు.. వెండి మొలతాడు గొల్లకిట్టయ్య, గంటాగలాసు.. ఇలా మరికొంతమంది గురించి వేరే టపాలో చెప్తాను...!

Saturday 19 November 2011

మొబైల్ గుసగుసలు

* ఈ పోస్ట్ ఉద్దేశ్యం SMS ల ద్వారా వచ్చిన సరదా విషయాలను పొందుపరచడమే తప్ప ఎవరిని బాధపెట్టాలని కాదు. .. !

'శ్రీరామరాజ్యం' సినిమాలోని డైలాగ్ ని బాలకృష్ణ  'సింహా' సినిమా టైప్ లో చెబితే ఎలావుంటుంది.
...రావణాసురుడితో -
"చూడు..నావైపే చూడు..సీతవైపు చూడకు..మసైపోతావ్"
---
"పోలీస్.. మారీచుడు మాయ లేడి రూపంలో మోసం చేసినప్పుడు నో పోలీస్,
రావణాసురుడు కపట సన్యాసి వేషంలో వచ్చినప్పుడు నో పోలీస్,
సీతాపహరణాన్ని అడ్డుకున్న జటాయువు రెక్కలు తెగ్గొట్టినప్పుడు నో పోలీస్,
అశోకవనంలో సీతాదేవిని రావణుడు బందించినప్పుడు నో పోలీస్,
హనుమంతుని తోకకు నిప్పెట్టినప్పుడు నో పోలీస్..వద్దు.. inspector నా దారికి అడ్డురావద్దు"
----
వెంగళప్ప : 'జంతికలమ్మా..జంతికలోయ్..'
వెర్రివెంగళ్ : అదేంటి నాన్నా జిలేబీలమ్ముతు జంతికలంటున్నావ్?
వెంగళప్ప : గట్టిగా అనకురా ఈగలు వింటే వచ్చేస్తాయి.

----
 భర్త : డియర్ ప్రియ! కొన్ని కారణాల వల్ల ఈ నెల సేలరీ పంపలేకపోతున్నాను. అందుకు బదులుగా 100 ముద్దులు పంపుతున్నాను తీసుకో..
వారం రోజుల తర్వాత..
భార్య: మీరు పంపిన ముద్దులలో 5 పాలవాడికి, 25 హౌస్ ఓనర్ కి, 5 పేపర్ బాయ్ కి, 5 టెలెఫోన్ వాడికి, 10 కిరాణావాడికి ఇచ్చాను. ఇంక వచ్చేనెలకు 50 వున్నాయి.

 ------
#  నేను SMS పంపితే మీరు  కూడా  SMS పంపాలని రూల్ లేదు. ఒక హోండాసిటి కార్, వాషింగ్ మేషిన్, ఫ్రిజ్..ఇలా ఏదైనా పంపొచ్చు.

Thursday 17 November 2011

శోకాల సేద్యాలు

అన్నపూర్ణమ్మ ఒడిలో అన్నదాతను నేను
ఆత్మహత్యల ఖాతాలో అంకెల జాతరనైనాను!


అభివృద్ది మంత్రాలు ప్రకృతిని చెరబడుతుంటే
వరుణుడు ముఖం చాటేస్తున్నాడు..
సూర్యుడు ఎండల పండగ చేసుకుంటున్నాడు
నెర్రలు తీసిన నేలను నైవేద్యంగా తింటూ..


సేద్యానికి పట్టిన చెదపురుగులు
చెమటలు చిందే రెక్కల కష్టాల్ని కొరుక్కుతినేస్తుంటే..
ఆశలు పండవు...అప్పులు తీరవు
ఎండిన చేల ఎక్కిరింపుల మధ్య..
బక్కిచిక్కిపోతున్నాను...బతుకునీడ్చలేకున్నాను


ఆకలి తీర్చే రైతన్నను హారతికర్పూరమైపోతుంటే
దిక్కుతోచక మృత్యువుకు ఆహారమైపోతుంటే
కర్షక  లోగిళ్ళలో శోకాల సేద్యాలే మేటలు వేస్తున్నాయి.


అన్నపూర్ణమ్మ ఒడిలో అన్నదాతను నేను
ఆత్మహత్యల ఖాతాలో అంకెల జాతరనైనాను!

Tuesday 15 November 2011

ఔరా అనిపించే విషయాలు

1. మన శరీరంలో చర్మం అత్యంత పల్చగా వుండే ప్రదేశం కనురెప్పలు.
2. మనిషి లిపికంటే ముందు మ్యాపులు తయారుచేయడం నేర్చుకున్నాడట.
3. ఒక కిలో తేనెను  సేకరించడానికి పట్టులోని తేనెటీగలన్నీ కనీసం 40 లక్షల పూలమీద వాలతాయి.
4. జపాన్ బుల్లెట్ ట్రైన్ గరిష్ట వేగం గంటకు 285 కి.మి. అయితే దీనికి పోటీగా చైనా రూపొందించిన 'హార్మోని' ట్రైన్ వేగం గంటకు 394 కి.మి.
5. ముద్దుపెట్టుకునేటప్పుడు ఎక్కువ మంది తమ తలను కుడివైపునకు వంచుతారట.
6.మనం మనస్పూర్తిగా నవ్వే 15 నిమిషాల నవ్వు 2 గంటల నిద్రతో సమానమట.
7. బంగ్లాదేశ్ జాతీయగీతాన్ని రచించింది రవీంద్రనాథ్ ఠాగూర్.
8. ఎంత ప్రయత్నించినా మన మోచేతిని మనం ముద్దాడలేము.
9. అతి తక్కువ జనాభా కలిగిన దేశం 'వాటికన్ సిటి' జనాభా 800 మంది.
10. మిగిలిన దేశాలతో పోలిస్తే మనదేశంలో 'ఆల్జీమర్' వ్యాదిగ్రస్తుల శాతం తక్కువగ వుండటానికి మనం వంటలలో వాడే 'కరివేపాకు' కూడా ఒక కారణమట.

* ఇవన్నీ వివిధ పత్రికలలో చదవడం ద్వారా తెలుసుకున్నవే.

Sunday 13 November 2011

వెర్రివెంగళ్ పాటగోల

వెంగళ్ళప్ప గారాల కొడుకు 'వెర్రి వెంగళ్'. వాడు నిద్రపోవాలంటే ఖచ్చితంగా పాటపాడాల్సిందే. కొద్దిరోజులు వచ్చిరాని పాటలు పాడి వెర్రివెంగళ్ ని నిద్రపుచ్చిన వెంగళ్ళప్ప దీనికి ప్రత్యామ్నాయంగా FM ని నమ్ముకున్నాడు. ఒక్కసారి దానిని ఆన్ చేసి వదిలేస్తె అందులో వచ్చే పాటను వింటూ నిద్రలోకి జారిపోతాడు వెర్రివెంగళ్. రాత్రి ఏం జరిగిందంటే వస్తూవస్తూ షడన్ గా పాట ఆగిపోయింది. వెర్రివెంగళ్ కి మెలుకువ వచ్చేసింది. వాడు 'పాటకావాలి' అని ఒకటే ఏడుపు.
ఇంతవరకు అలాంటి పరిస్తితిని ఎదుర్కోని వెర్రివెంగళప్ప 'ఒక్క నిమిషం వెంగళ్' అని వాడిని ఒళ్ళోపెట్టుకుని లాలిస్తు రేడియో విప్పి చూసాడు.అందులో ఒక బొద్దింక చచ్చిపోయి వుంది. దానిని బయటకు తీసి 'అయ్యో...ఇదా సంగతీ' అన్నాడు.
'ఏమయ్యింది డాడి' అని అడిగాడు వెర్రివెంగళ్
'సింగర్ చచ్చిపోయింది వెంగళ్' అని విచారంగా అన్నాడు.
'లోపలొక ఆంబులెన్స్ పెట్టుంటే అది బతికేదేమో. ఆ.. నువెప్పుడు ఇంతే..అన్నీ నేనే చెప్పాలి' అంటూ ఏడుపు అందుకున్నాడు వెర్రివెంగళ్.

* ఆధారం : రాత్రి నా చరవాణికి ఒక స్నేహితుడు పంపించిన సంక్షిప్తసందేశం.

"దూకుడు" రికార్డ్స్ ని మించిన రికార్డ్

బ్లాగు చరిత్రలో ఆల్ టైమ్ రికార్డ్. నాకు తెలిసి ఇప్పటి వరకు జరగనిది.. ఇక ముందు కూడా జరగని సెన్సేషనల్ రికార్డ్ ఇదే..ఇదే..ఇదే.. ఈ నా బ్లాగ్ రికార్డ్ ముందు మహేశ్ 'దూకుడు' రికార్డ్స్ ఏరకంగా చూసినా సరిపోవు. బ్లాగరుల్లో ఎవరికైనా 'గిన్నీస్ బుక్ ఆఫ్ రికార్డ్స్' వారితో పరిచయం వుంటే వెంటనే ఈ విషయం వారి చెవిలో వేసి నా బ్లాగ్ చరిత్రపుటల్లో వుండేలా మీ వంతు సాయం చేయండి.
అంతర్జాల వీక్షకులలో ఎవరికైనా మీడియా వారితో పరిచయం వుంటే వెంటనే 'పగిలిపోతున్న వార్త' రూపంలో టీవీ లలో వచ్చి ప్రపంచమంతా 'న్యూసై' కూసేలా చేయండి. ఇంకా ఇలా ఏఏ రూపాలలో ఈ సంచలన రికార్డ్ ని జనం ముందు వుంచాలో అన్ని రూపాలలో వుంచడానికి నా శ్రేయోభిలాషులందరు  తలో దిక్కుకు పరుగులు తీయండి.
'ఇంతకీ ఆ రికార్డ్ ఏంటంటారా..? అయ్యో ఇంతకీ నేను విషయం చెప్పకుండానే ఈ హడావిడి చేస్తున్నాన. క్షమించండి.. ఇంతకీ ఆ వార్త ఏంటంటే..'నిన్ననే ప్రారంభించిన నా బ్లాగు... పట్టుమని పది టపాలు కూడా లేని నాబ్లాగు...ఉదయానికి కేవలం 23 హిట్స్ తో వున్న నా బ్లాగు.. ఇప్పుడు చూసేటప్పటికి నాలుగు లక్షల హిట్స్ దాటి ఐదు లక్షల వైపు పరుగులు పెడుతుంది. ఇంతకంటే గొప్ప రికార్డ్, ఆల్ టైమ్ రికార్డ్, బ్లాగ్ ఆఫీస్ రికార్డ్ ఇంకేముంటుంది.ఋజువు కావాలంటే నాబ్లాగుకు ఎడమవైపున, పైభాగంలో వున్న హిట్ కౌంటర్ చూడండి.
"..ఈ దూకుడు..." అదిగో ఎవరో సందర్భానికి తగ్గ పాట ప్లే చేస్తున్నారు. "సాటెవ్వరు"...


గమనిక : ఇలాంటి వింత జరగడానికి కారణం ఏమయ్యుంటుందో తెలిస్తే చెప్పగలరు. కలికాలం అని మాత్రం తప్పించుకోకండి.

Saturday 12 November 2011

నా పేరేంటో

అనగనగా ఒక ఈగ. ఆ ఈగ మందుకొడుతూ తన పేరు మర్చిపోయింది.తన పేరు ఏమయ్యుంటుందా అని ఎంత ప్రయత్నించినా ఫుల్ బాటిల్ అయిపోయింది గాని పేరుమాత్రం గుర్తురాలేదు.మత్తు తలకెక్కి కంట్రోల్ తప్పుతున్నా 'స్టడీ..స్టడీ' అనుకుంటూ తన పేరు తెలుసుకునే ప్రయత్నం చేసింది ఈగ. ముందుగా అక్కడ వైన్ షాప్ పక్కనున్న బజ్జీ బండివాడ్ని 'అబ్బాయ్ అబ్బాయ్ పేరేంటో చెప్పవా?' అని అడిగింది.
'బ్రేకింగ్ న్యూస్ బాబూరావ్' అన్నాడు.
'బ్రేకింగ్ న్యూస్ బాబూరావా?' ఎవరి పేరది? 
'నాపేరు'
'నీపేరు నాకెందుకు నాపేరు కావాలి..సరేగాని నీ పేరు 'బ్రేకింగ్ న్యూస్ బాబూరావ్' అన్నావుకదా..ఏదీ ఓక బ్రేకింగ్ న్యూస్ చెప్పు?'
'మందుకొట్టి పేరు మర్చిపోయిన  ఈగ'
'ఆ..మందుకొట్టి పేరు మర్చిపోయిన  ఈగ'. మందుకొట్టింది నేనే.. పేరు మర్చిపోయింది నేనే.. అంటే నాపేరు ఈగన్నమాట...స్టడీ స్టడీ నాపేరు ఈగ'  అంటూ మళ్ళీ మందుకొట్టడానికి వెళ్ళిపోయింది ఈగ.

Friday 30 September 2011